خودسانسوری
آنچه صدايت را چنين
بدون عمق و کم مايه و زنگدار می سازد
ترس است.
ترس از نادرست گفتن
يا هميشه همان حرف هميشگی
يا گفتن آن چه همه می گويند
يا چيزی بی اهميت
يا کلامی نارسا
يا چيزی که به سوتفاهم بيانجامد
يا کلامی که نادرستان را خوش آيد
يا چيزی احمقانه
يا کلامی مکرر
چيزی کهنه
هنوز از اين ترس ناب سير نگشته ای؟
از اين ترس ناب،
از هراس نادرست گفتن
همواره نادرست گفتن؟