[+]  همه‌ي من

من هم تا همین چند ساعت پیش فکر می‌کردم وقتی از من خواسته می‌شود یا خودم تصمیم می‌گیرم پاسخی را «حدس بزنم»، نزدیک‌ترین پاسخی که می‌توانم به جواب واقعی پیدا کنم ارائه می‌‌دهم. بنابراین وقتی بخواهم برای بار دوم حدسی در مورد همان مسأله بزنم -بدون اینکه داده‌ای در مورد آن دریافت کرده باشم- بایستی پاسخ دوم‌ از دقت کم‌تری برخوردار باشد.در نتیجه انتظار داشتم میانگین دو پاسخ دقت کم‌تری داشته باشد.
مقاله‌ی تازه‌ای در اکونومیست منتشر شده است که نشان می‌دهد نتیجه‌‌ی مطالعات چیزی به جز این را نشان می‌دهد. در ادامه خلاصه‌ای از آن را می‌آورم تا اگر برایتان جالب بود، اصل آن را از اینجا بخوانید.

«شهود جمعی** همان است که باعث می‌گردد درگیر شدن تعداد بیشتری از افراد منجر به راحت‌تر شدن حل مسأله شود. این موضوع حتی در یک گروه دو نفره هم درست است. چیزی که «خرد اجتماعی»* نامیده می‌شود، باعث می‌شود میانگین حدس‌های یک گروه به پاسخ صحیح نزدیک‌تر باشد.
اما صحت این گزاره در مورد حدس‌های مکرر یک نفر کمی عجیب است. حدس دومی که فوراً پس از حدس قبلی زده می‌شود، به طور میانگین ۶/۵ درصد و حدسی که سه هفته‌ی بعد زده می‌شود به طور میانگین ۱۶ درصد دقت بیشتری دارد.
هر چند با وجود گذشت چند هفته، بهبود نتیجه‌‌ی تک نفره در مقایسه با حالتی که چند نفر حدس می‌زده‌اند، تنها به اندازه‌ي یک سوم بوده است؛ اما منشا بروز چنین اتفاقی باعث بروز سوال‌هایی در مورد ‌هویت‌های درون یک شخص می‌شود. ...»

*، **: «شهود جمعی» را به جای «common sense» و «خرد اجتماعی‌» را به جای «the wisdom of crowds» به کار برده‌ام.

پ.ن: به نظر خودم، نوع سوال‌هایی که پرسیده شده است با توجه به شرط اضافه نشدن بر دانسته‌های داوطلبین در این سه هفته، کمی از دقت این مطالعه کم می‌کند. این‌طور نیست؟
پ.پ.ن: در Slashdot.org هم چیزی در این مورد نوشته شده است.

Labels: انسان‌